Ρεκλί, Ζαν Ζακ Ελιζέ

(Reclus, 1830 – 1905). Γάλλος ζωγράφος και κοινωνιολόγος. Μπακουνιστής, μετά το πραξικόπημα του Βοναπάρτη έφυγε από τη Γαλλία και επισκέφτηκε τη Μεγάλη Βρετανία, τις ΗΠΑ και διάφορα κράτη της Νότιας Αμερικής. Το 1871, στην περίοδο της Κομούνας του Παρισιού, διατέλεσε μέλος της Εθνοφρουράς, αλλά τελικά αιχμαλωτίστηκε από τους «Βερσαλιέρους» και καταδικάστηκε σε ισόβια εξορία. Έζησε στην Ιταλία, Ελβετία και Βέλγιο. Από το 1892 έως το 1905 δίδαξε γεωγραφία στις Βρυξέλες, αρχικά στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο και, αργότερα, στο πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε με δική του πρωτοβουλία. Στα έργα του τονίζει τον ρόλο της ιστορίας στη συγγραφή της γεωγραφίας ορισμένων χωρών. Το σπουδαιότερο έργο του τιτλοφορείται Γη και άνθρωποι. Στο έργο αυτό προσπάθησε να δώσει μια γενική εικόνα της εξέλιξης της ανθρωπότητας και, ταυτόχρονα, μια ζωντανή περιγραφή της. Ο Ρ. υποστήριζε την επίδραση του γεωγραφικού περιβάλλοντος στην ανάπτυξη της κοινωνίας, αλλά δεν υπήρξε ωστόσο ποτέ οπαδός του γεωγραφικού ντετερμινισμού.